بایگانی دسته‌ی: یادداشت روز

هفته پیش دوست عزیزم ادریس میرویسی پیشنهاد داد که یک گزارشی از اثرات این پنجاه روز نوشتن، بنویسم. چه چیزی از این بهتر، هم قرار است از کاری که انجام داده‌ام بنویسم و هم اینکه یک موضوع خوب برای نوشتن به دست آورده‌ام. راستی این را هم بگویم که ادریس از افرادی هست که خیلی

موضوع این مقاله از دل چالش ۲۰۰ روز وبلاگ نویسی منظم و صحبت‌هایی که با دوستان شرکت کننده در چالش داشته‌ام بیرون آمده است. برای داشتن استمرار در یک چالش بلند مدت و انجام یک کار به صورت روزانه باید راه حل جایگزین یا همان پلن بی برای موقعیت‌های دشوار داشته باشیم.   چرا باید

۴۴ روز پیش بود که چالش ۲۰۰ روز وبلاگ نویسی منظم را با همراهی ۶۰ نفر از دوستان شروع کردیم. در این ۴۴ روز من هر روز به‌طور‌میانگین برای نوشتن هر پست، ۳ ساعت پشتِ میزِ لپ‌تاپ نشستم و به دلیل استاندارد نبودن میز و صندلی و محل قرارگیری لپ‌تاپ در ناحیه پشت‌گردن و کمر

یک ماه پیش چالش ۲۰۰ روز وبلاگ نویسی مداوم را با همراهی تعدادی از دستانم راه اندازی کردیم و در این پست وبلاگ قصد دارم به مرور از تجربیات وبلاگ نویسی مداوم بنویسم. این نوشته‌ها داغِ داغ از تنور درآمده و هر جایی در طول مسیر احساس کنم موضوعی به انجام بهتر وبلاگ نویسی مداوم

در دنیای شلوغی که ما داریم زندگی می‌کنیم به اندازه‌ای مشکلات و حواس پرتی‌ها زیاد شده که روزانه هزاران فکر مختلف در ذهن ما ظاهر و به همان سرعتی که ظاهر شده‌اند، ناپدید می‌شوند. حواس پرتی‌ها به قدری زیاد شده است که گاهی در لحظه‌ای که در حال انجام کاری هستیم، دلیل انجام دادن آن

یک ایده تا وقتی که در ذهن انسان است، هیچ ارزشی ندارد. تبدیل ایده به عمل است که به آن ارزش می‌دهد. خیلی از ایده‌ها قبل از رسیدن به عمل در ذهن به حیات خود پایان می‌دهند. با یک راهکار ساده می‌توان هر ایده‌ای را امتحان کرد و در صورت گرفتن نمره قبولی آن را

اریک ریس در کتاب استارتاپ ناب یک داستانی را تعریف می کند و چکیده آن داستان این است که او محصول خودش را زود عرضه نمی کند که ببیند جواب می دهد یا نه و ۲ سال زمان می گذارد و بعد می فهمد که ایده اش جواب نمی دهد.   ناب شروع کنید تا

ایده‌ی نوشتن در مورد این موضوع از دیدن یک ویدئو در تلگرام با همین موضوع ۱۰ شغلی که ۱۰ سال پیش وجود نداشتند شکل گرفت، پس از دیدن ویدئو و فکر کردن و مقداری جستجو در گوگل به یک جمع‌بندی رسیدم که در ادامه می‌توانید نتیجه را بخوانید. سال‌ها پست سرهم می‌آیند و می‌روند و

شاید الان بدترین شرایط زندگی ام در این چند سال اخیر را دارم سپری می کنم و تنها جایی که توانستم حرفم را بزنم همین جا داخل وبلاگ است می دانم که اینجا پشه هم پر نمی زند و کسی این مطلب را نمی خواند بخاطر همین اینجا می نویسم بماند به یادگاری برای بعدها

چند وقت پیش داشتم یکی از دوره های آموزشی را نگاه می کردم که مدرس دوره زحمت کشیده بودند و برای این که دوره شان کپی نشود آن را با برنامه star force player رمزگذاری کرده بودند علاوه بر اینکه خود نصب و راه اندازی برنامه و کد لایسنس دادن برای پخش ویدئو ها یک