چرا باید منابع یادگیری را محدود کنیم؟

محدود کردن منابع یادگیری به این معناست که ما تعداد و نوع منابع یادگیری خودمان را برخلاف تصور عمومی باید تا می‌توانیم کاهش دهیم.

 

بری شوارتز و آزمایش افزایش گزینه‌ها

بری شوارتز در کتاب پارادوکس انتخاب با طراحی یک آزمایش ساده نشان داد که با افزایش تعداد گزینه‌ها، تصمیم گرفتن برای ما سخت می‌شود و در نهایت ما تصمیم می‌گیریم که هیچ کاری انجام ندهیم.

بری شوارتز در دو حالت یک آزمایش انجام داد. در یک حالت ۶ نوع مربا روی میز برای فروش گذاشت و مشاهده کرد که ۴۰ درصد مشتریان مرباها را تست کردند و ۱۳ درصد حداقل یک مربا خردیدند.

در حالت دوم ۲۴ نوع مربا روی میز برای فروش گذاشت و مشاهده کرد که ۶۰ درصد مشتریان مرباها را تست کردند و فقط ۳ درصد آن‌ها مربا خریدند.

 

چرا محدود کردن منابع یادگیری اهمیت دارد؟

محدود کردن منابع یادگیری به این دلیل اهمیت دارد که با افزایش گزینه‌ها ما گزینه‌های مختلف را بررسی می‌کنیم و در نهایت تصمیم می‌گیریم که تصمیم نگیریم. یعنی بی‌انتخابی را انتخاب می‌کنیم.

ما در شروع با این بهانه که می‌خواهیم بهترین منابع را برای یادگیری داشته باشیم، زمان زیادی را صرف پیدا کردن و بررسی منابع مختلف می‌کنیم و به این ترتیب در همین شروع کار زمان زیادی را که می‌توانست صرف یادگیری و تمرین شود از دست می‌دهیم.

با انتخاب منابع زیاد برای یادگیری به این بهانه که بهترین منابع را در دسترس داشته باشم، در نهایت هیچ کدام از منابع را انتخاب نمی‌کنیم و بین این منابع در رفت و آمد می‌مانیم.

زیادی منابع در عصر حاضر و با گسترش اینترنت در میان جوامع اهیمت بیشتری پیدا کرده است و الان با یک جستجوی ساده در مورد هر موضوعی شما با هزاران منابع مختلف برای یادگیری مواجه می‌شوید که اگر قرار باشد این منابع را محدود نکنید در نهایت بین این گزینه‌ها گیر خواهید افتاد.

افزایش تعداد گزینه‌ها برای یادگیری ما را به این سمت خواهد برد که در نهایت شروع یادگیری را به تاخیر بیاندازیم و هیچ کاری انجام ندهیم. الان اگر درایوهای لپ‌تاپ خود را بررسی کنید بدون شک گزینه‌هایی وجود دارند که شما ذخیره کرده‌اید به این امید که قرار است بعدن سراغ یادگیری آن‌ها بروید.

 

چگونه منابع یادگیری را مدیریت کنیم؟

همان‌طور که اشاره شد در عصر حاضر بیش از هر زمان دیگری در تاریخ زندگی بشر ما به منابع مختلف برای یادگیری دسترسی داریم که اگر آن‌ها را مدیریت نکنیم به جای اینکه نفعی برای ما داشته باشند، صدمه خواهیم دید.

یک زمان مشخص و محدود برای انتخاب منبع یادگیری در نظر بگیرید. مثلن یک هفته زمان بگذارید برای بررسی منابع مختلف برای یادگیری هر مهارتی و تمام منابع آنلاین و آفلاین را بررسی کنید و در انتهای هفته منبع را مشخص و یادگیری را شروع کنید.

هدف ما انتخاب بهترین منبع برای یادگیری نیست. هدف ما بررسی منابع مختلف هم نیست. کاری کا ما باید انجام دهیم شروع یادگیری است پس حواسمان باشد به اهمال کاری ناشی از جمع‌آوری منابع مختلف گرفتار نشویم.

ناقص شروع کردن هزاران برابر از عمل نکردن بهتر است. شروع ناقص را می‌توان بهبود داد، اما وسواس داشتن درباره‌ی انتخاب بهترین یا کامل‌ترین برنامه هرگز به خودی خود شما را به جایی نمی‌رساند. شهامتِ شروع کردن از رسیدن به موفقیت مهم‌تر است.

بدترین بازیکن داخل زمین هم که باشید از بهترین تماشاگر هزاران قدم جلوتر هستید.

وسواس درباره‌ی انتخاب بهترین راهبرد، بهترین منبع، بهترین برنامه گاهی راهی‌زیرکانه برای فرار از انجام کارهای سخت است.

پیشنهاد شما برای مدیریت منابع یادگیری چیست؟